Τους γονείς μας αναμφίβολα τους αγαπάμε, ωστόσο κάποιες φορές είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε ότι ο άνθρωπος που μας μεγάλωσε μας χειρίζεται για δικούς του προσωπικούς λόγους, έστω και άθελά του.
Πρόκειται για τον «τοξικό» γονιό, που μπορεί να μας κάνει περισσότερο κακό παρά καλό με την πάροδο του χρόνου, επεμβαίνοντας στη ζωή μας ή προκαλώντας μας αναστάτωση με το παραμικρό πρόβλημα. Πολλές φορές είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε έναν «τοξικό» γονιό και αυτό γιατί έχουμε μάθει να μεγαλώνουμε με αυτή τη συμπεριφορά. Ποια είναι, όμως τα χαρακτηριστικά του;
Σύμφωνα με το Grandmama.gr, αυτές είναι οι αντιδράσεις και οι συμπεριφορές που θα μας βοηθήσουν να τον αναγνωρίσουμε:
Τα δικά του συναισθήματα είναι πιο σημαντικά από όλων των άλλων. Για παράδειγμα είμαστε άρρωστοι αλλά η μητέρα μας επιμένει να βγούμε από το σπίτι για να τη συνοδεύσουμε στο κομμωτήριο επειδή νιώθει ανασφάλεια να πάει μόνη της.
Δεν έχει και δεν αναγνωρίζει όρια. Όταν μιλάμε π.χ. στο τηλέφωνο μπροστά του, ο πατέρας μας παρακολουθεί τις συζητήσεις μας και στη συνέχεια κάνει σχόλια και υποδείξεις σχετικά με τα όσα είπαμε.
Χρησιμοποιεί τις ενοχές ως μέσο πίεσης. Ένας γονιός που σε κάθε ευκαιρία τονίζει πόσα έχει κάνει ή στερηθεί για μας ή που προσπαθεί να μας εξαγοράσει με δώρα ή χρήματα.
Απαιτεί την προσοχή μας διαρκώς, όπως μία μητέρα που μας τηλεφωνεί 10 φορές την ημέρα ενώ ξέρει ότι είμαστε απασχολημένοι.
Δεν μας μιλάει, όταν κάτι δεν του αρέσει, αντιδρώντας σαν ένα κακομαθημένο παιδί. Για παράδειγμα μπορεί να μας κλείσει το τηλέφωνο ή να κλειδωθεί στο μπάνιο επειδή δεν του / της άρεσε κάποιο σχόλιό μας.
Αποσύρει την αγάπη του. Στη σχέση γονιού παιδιού η αγάπη κανονικά είναι δεδομένη και όχι ένα μέσο διαπραγμάτευσης. Ένα παράδειγμα τοξικού γονιού είναι μία γιαγιά που απειλεί ότι αν δεν δώσουμε στο παιδί μας το όνομά της θα αποσύρει την όποια οικονομική της βοήθεια.
Είναι πολύ επικριτικός, ώστε φοβόμαστε να παρουσιάσουμε το καινούργιο μας ρούχο γιατί φοβόμαστε την κριτική.
Μας ανταγωνίζεται. Ένα παράδειγμα: Μία μητέρα που λέει: «Καλή είσαι αλλά εγώ στην ηλικία σου ήμουν η ομορφότερη στη γειτονιά.»
Μας κάνει να νιώθουμε υπεύθυνοι για την ευτυχία του. Ένα παράδειγμα: Ένας πατέρας που λέει στην κόρη του: «Τι άνδρας είναι αυτός που βρήκες που δεν θέλει να περνάς χρόνο με τον ηλικιωμένο πατέρα σου;»
Τον φοβόμαστε. Ακόμα κι όταν έχουμε πια μεγαλώσει ανησυχούμε τι θα πει, τι θα σκεφτεί, αν θα του αρέσει αυτό που κάναμε κλπ.
Πώς να βοηθήσουμε τα παιδιά να σκέφτονται θετικά