Το παιδί, ειδικά στην προσχολική ηλικία, μπορεί ακόμα να μαθαίνει να περπατά και να μιλά, αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν ξέρει πώς να κάνει σκανταλιές. Είτε πρόκειται για τυχαία, είτε για σκόπιμη «κακή» συμπεριφορά, αποτελεί καθήκον των γονιών να βοηθήσουν το παιδί να αντιληφθεί την διαφορά ανάμεσα στην επιθυμητή και την λιγότερο επιθυμητή συμπεριφορά, μέσα από τους κανόνες και τα όρια, που θα θεσπίσει.
Κι αν είμαι πολύ αυστηρός;
Πολλοί είναι οι γονείς που φοβούνται μήπως με τον ορισμό κανόνων και ορίων γίνουν ιδιαίτερα αυστηροί με τα παιδιά τους, φτάνοντας σε σημείο να τα καταπιέσουν. Ο φόβος αυτός είναι λογικός, ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας μιας και οι κανόνες βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν αυτοέλεγχο και να μάθουν να σέβονται τους γύρω τους. Παράλληλα με τους κανόνες το παιδί εκπαιδεύετε για τον πραγματικό κόσμο, αφού θα γνωρίζει πώς πρέπει να αντιδράσει σχεδόν σε κάθε περίπτωση. Μερικοί τρόποι για να θεσπίσετε όρια και κανόνες πιο ομαλά είναι:
Βρείτε την ισορροπία
Για να πειθαρχήσει το μικρό σας θα ήταν καλό να βρείτε μια ισορροπία, δηλαδή να μην είστε ούτε πολύ αυστηροί ούτε πολύ χαλαροί. Εάν εξαντλείτε την αυστηρότητά σας, υπάρχει περίπτωση να συμπεριφέρεται γύρω σας, από φόβο, όπως του ζητάτε και να αντιδρά διαφορετικά γύρω σε άλλους. Αντίθετα δώστε του να καταλάβει τι ζητάτε από αυτό κι επιβραβεύστε τις επιθυμητές συμπεριφορές για να συνεχίσει.
Να είστε συνεπείς
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είστε σταθερά συνεπείς όταν ορίζετε κανόνες και όρια. Εάν μια συμπεριφορά δεν είναι επιθυμητή την μία στιγμή, δεν γίνεται να είναι επιθυμητή την άλλη. Αυτό θα πρέπει να φαίνεται και στις αντιδράσεις σας απέναντι στο παιδί. Οπότε είναι σημαντικό να του ξεκαθαρίσετε εξαρχής ποιοι είναι οι κανόνες αλλά και οι συνέπειες, που θα ακολουθήσουν αν τους «σπάσει».
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας
Είναι σημαντικό να διατηρείτε την ψυχραιμία σας με το παιδί, διότι έτσι θα μάθει και εκείνο να διατηρεί την δική του, ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Παράλληλα, του δείχνετε έμπρακτα ότι είναι σημαντικό ανά πάσα στιγμή να μπορεί να ελέγξει τις παρορμήσεις και τα συναισθήματά του.
Γιατί είναι σημαντικό να ζητάμε “συγγνώμη” από τα παιδιά μας.