Μια συγκλονιστική συνέντευξη παραχώρησαν στη Ροδούλα Λουλουδάκη και στο rodiaki.gr, η Μαρία Παππά και η αδερφή της Ελευθερία, οι οποίες γεννήθηκαν με νανισμό.
Η ιστορία τους ξεκινά τον Φεβρουάριο του 1968, τότε που ο πατέρας τους ο Τζίμης Παπάς από τα Κοσκινού που είχε νανισμό, έκλεψε την εκλεκτή της καρδιάς του Στάσα και οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν με πηχυαίους τίτλους: «Ο νάνος έκλεψε τη Χιονάτη του»! Η Μαρία, το πρώτο τους παιδί, γεννήθηκε με νανισμό, όπως και η Ελευθερία, επτά χρόνια αργότερα.
«Οι γονείς του ήταν ψηλοί. Δεν ξέρουμε αν από γενιά σε γενιά πίσω, υπήρχε κάποιος νάνος. Κανένας δεν ξέρει, μπορεί και να μην υπήρχε» αποκαλύπτει η Ελευθερία και συμπληρώνει η αδερφή της, « Η γιαγιά μου το Μαριό, που ήταν ψηλή, έλεγε’ ‘όταν θα πάει η Μαρία μου στο σχολείο εγώ θα κάθομαι απέξω με τη σόππα (μεγάλο ξύλο). Όποιος την πειράξει, αλίμονό του…”. Τεσσάρων χρονών ήμουν όταν πέθανε η γιαγιά μου. Ο πατέρας μου πέθανε στα 54 του χρόνια όταν ήμουν 10 χρονών. Τον θυμάμαι τον μπαμπάκα μου. Πέθανε από ανακοπή. Εγώ ήμουν επτά χρονών όταν γεννήθηκε και η Ελευθερία. Κι ήταν κι αυτή κοντή. Και βγήκε και λίγο τσαπερδόνα. E, τι να κάνουμε, μια ζωή την έχουμε. Λέγε εσύ τώρα, θα μιλήσω εγώ στην πορεία».
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι αδερφές, Ελευθερία και Μαρία που γεννήθηκαν με νανισμό
Ερωτηθείσες για το αν μένουν μαζί, η Μαρία απάντησε: «Όχι, στο μόνο που μοιάζουμε είναι το ύψος. Σε τίποτα άλλο. Με την… κοπελίτσα δεν τα βρίσκουμε. Είναι δίπλα τα σπίτια μας, αλλά και δίπλα να μην ήτανε, καλύτερα θα ήτανε. Η Ελευθερία γίνεται υπερβολική με την καθαριότητα. Ήμουν κι εγώ, αλλά οι πνεύμονές μου είναι στενοί, λόγω του σώματός μου, είναι και τα κιλά που πήρα τα τελευταία χρόνια και χρειάζομαι οξυγόνο. Το κράτος δεν βοηθάει, σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Όχι μόνον εμάς, όλους. Αν δεν βρισκόταν η κοινότητα Κοσκινού και ο Γιώργος Μαντάλης -ο Θεός να τον έχει καλά- να με βάλει στη δουλειά και την Ελευθερία ο Τσαμπίκος Αϊβάζης, πρόεδροι της κοινότητας και οι δυο…».
«Δεν μπορούμε να οδηγήσουμε ούτε μηχανάκι, ούτε αυτοκίνητο, δεν σπουδάσαμε ούτε γυμνάσιο πήγαμε ούτε λύκειο, αλλά το μυαλό είναι δυνατό. Η αναπηρία είναι στο μυαλό, εμείς δεν είμαστε ανάπηρες, δουλεύουν και τα πόδια και τα χέρια. Είναι μόνο η κατασκευή του σώματος» πρόσθεσε η Ελευθερία.
Τι δήλωσαν για τη μητέρα τους
«Αν ξαναγεννιόσασταν πώς θα θέλατε να είναι τα πράγματα» ρώτησε η δημοσιογράφος, και εκείνες απάντησαν: «Θα ήθελα να μπορώ να εξυπηρετούμαι. Να ανέβω στη σκάλα, να ξεσκονίσω το σπίτι μου. Οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει να κάνουν παιδί για να μην ταλαιπωρείται. Της τα έλεγα της μάνας μου: «γιατί μάνα έφερες δεύτερο παιδί στον κόσμο; Έφερες που έφερες εμένα, γιατί να ταλαιπωρείται κι αυτό, μαζί μ’ εμένα; Δεν έπρεπε» δήλωσε η Μαρία και η αδερφή της συμπλήρωσε:
«Κι η μάνα μας απάντησε: «είναι από τον Θεό…»! To θυμάμαι αυτό. Μπορεί να νόμιζε ότι το δεύτερο παιδί θα ήταν διαφορετικό, δεν ξέρω. Ούτε όνειρα δεν κάναμε. Αυτό που με στενοχωρούσε ήταν που μας κορόιδευαν. Τα παιδιά περισσότερο. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα ν’ αλλάξω αυτό που είμαι. Άλλοι αποφάσισαν κι έγιναν αυτά… Πάντα, όσο ζούσε η μάνα μου την κατέκρινα και την κατηγορούσα γιατί να με φέρει σ’ αυτή την κατάσταση, σ’ αυτή τη ζωή, να βασανίζομαι γιατί δεν είναι εύκολα τα πράγματα».
Πηγή: rodiaki.gr / Της Ροδούλας Λουλουδάκη