«Ξύπνησα το πρωί και δεν μπορούσα να δω. Γνώρισα τον απόλυτο τρόμο. Τη φρίκη»
Η λαμπερή ηθοποιός Ρίκα Διαλυνά μίλησε στην Espresso για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε με την υγεία της και συγκεκριμένα την όρασή της.
“Από τη στιγμή του ατυχήματός μου μέχρι να φτάσω στο νοσοκομείο και να εγχειριστώ πόνεσε το χέρι μου από το να κάνω το σταυρό μου σε όλη τη διαδρομή. Ήμουν τρομοκρατημένη. Θεέ μου δεν θα ξαναδώ ποτέ μου!” εξομολογείται η ηθοποιός.
Η διήγηση με την οποία η Ρίκα Διαλυνά αποκαλύπτει τον εφιάλτη που βίωσε συγκλονίζει. “Ύστερα από έναν χρόνο όπου έμεινα κλεισμένη σε καραντίνα στην Κρήτη, προστατευμένη από τον κορονοϊό, έφτασα επιτέλους εκείνο το μεσημέρι στο Πόρτο Ύδρα. Στο υπέροχο σπίτι μου, το οποίο λατρεύω. Φανατική οπαδός της καθαριότητας και της τάξης και με τις δυνάμεις μου, που υπερβαίνουν και νεότερές μου, άρχισα να μετακινώ πολύ βαριά αντικείμενα από το εσωτερικό του σπιτιού προς την βεράντα. Έφερα τα πάνω κάτω. Για καθαριότητα και φρεσκάδα. Τελείωσα το βράδυ. Μόνο τότε κάθισα να ξεκουραστώ. Παραξενεύτηκα κάποια στιγμή όταν διαπίστωσα ότι άρχισα να βλέπω “μυγάκια” στο μάτι μου. Δεν έδωσα σημασία. Κοιμήθηκα κατάκοπη” αναφέρει.7 μυστικά για δροσιά στο σπίτι χωρίς air condition!
Την επόμενη ημέρα όταν ξύπνησα τα μαλλιά μου με εμπόδιζαν να δω. Προσπάθησα να τα απομακρύνω και τότε έντρομη διαπίστωσα ότι δεν υπήρχαν μαλλιά στο πρόσωπό μου. Απλώς δεν έβλεπα!” προσθέτει.
“Υπήρχε στο οπτικό μου πεδίο ένα σκούρο πέπλο που δεν με άφηνε να δω. Ειδοποίησα αμέσως ουρλιάζοντας μια στενή μου φίλη και γειτόνισσα και κατευθυνθήκαμε επειγόντως στην οφθαλμίατρο. Η γιατρός βρισκόταν 120 χιλιόμετρα μακριά από το Πόρτο Ύδρα, στο Λυγουριό. Με εξέτασε και χωρίς δεύτερη σκέψη, δεν μου επέτρεψε ούτε να πληρώσω για να μην χάσω χρόνο, μου ζήτησε να πάω στο νοσοκομείο για άμεση επέμβαση. Η κατάστασή μου ήταν κρίσιμη. “Μην μπαίνετε σε διαδικασία να βρείτε χρήματα. Δεν ξέρω αν θα προλάβετε να σώσετε το μάτι σας και αν θα ξαναδείτε” μου είπε η γιατρός φανερά ανήσυχη” σημειώνει η Ρίκα Διαλυνά.
“Γνώρισα τον απόλυτο τρόμο, τη φρίκη. Ήμουν τυφλή. Δεν έβλεπα τίποτα. Η ομάδα των γιατρών που με φρόντισαν, δεν θα τους ξεχάσω ποτέ” τονίζει.
“Αμέσως μετά το χειρουργείο ξεκινούσε ένας Γολγοθάς. Τρεις βασανιστικοί μήνες γεμάτοι αγωνία, πόνο, σκοτάδι και απόλυτη τύφλωση. Ο αγαπημένος μου ανιψιός και η σύζυγός του στην Κηφισιά ανέλαβαν τη φροντίδα μου μετά το χειρουργείο. Τα πάντα απαγορεύονταν, ώστε να μην τυφλωθώ να μην χάσω το φως μου για πάντα. Η κάθε στιγμή μου φαινόταν μαρτυρική…” σχολιάζει η ηθοποιός.