Με εξομολογητική διάθεση μίλησε η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου για τον Αντρέα Παπανδρέου, τους εχθρούς που ευεργέτησε και τα λάθη της ζωής της.
“Ήταν σταθμός στη ζωή μου και με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Σκιά του δεν ήμουν ποτέ. Στην καθημερινότητα ήταν ισότιμη η σχέση μας. Όσο παράδοξο και να φαίνεται, είχε την καρδιά και την νοοτροπία ενός μικρού παιδιού. Δεν τον ζήλευα, θεωρώ ότι η αγάπη μας ήταν του ”περασμένου αιώνα””, είπε αρχικά μιλώντας για τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Mega..
Για τη διαχείριση της δημοσιότητας λόγω της σχέσης της με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και τις επιλογές της, η Δήμητρα Λιάνη υπογράμμισε πως, “δεν άφησα τον Ανδρέα να πεθάνει πολλές φορές. Ήμουν η προστασία του, το μαξιλάρι του. Έδινα στον Ανδρέα Παπανδρέου ένα κίνητρο ζωής και αυτό ήταν κακό για κάποιους. Το μεγαλύτερο λάθος που έκανα ήταν οι επιλογές μου στους ανθρώπους. Άφησα τις “σειρήνες” της κολακείας να μου “χαϊδέψουν” τα αυτιά. Πολλά πρόσωπα με πλήγωσαν, άλλα έχω μάθει και να συγχωρώ. Όταν πηγαίνω στην εκκλησία, ανάβω κι ένα κεράκι για τους εχθρούς μου”, τόνισε.
Ο μεγαλύτερος “αγώνας” που έχω κάνει στη ζωή μου είναι να καταφέρω να παραμείνω ο εαυτός μου. Νίκησα στο να μην γίνω “ψωνάρα”. Έμαθα να διαχειρίζομαι τις δυσκολίες και να επιβιώνω. Οι “εχθροί” μου έπεσαν έξω, γιατί πίστεψαν ότι μπορούσαν να με εξοντώσουν. Είναι λυπηρό ότι έζησα την “αγριότητα” του τύπου και σήμερα υπάρχουν νόμοι για τα προσωπικά δεδομένα”.
Για τα δημοσιεύματα για τις γυμνές φωτογραφίες και τον “πόλεμο” που δέχτηκε η δήμητρα Λιάνη είπε πως “χύθηκε “χορός εκατομμυρίων” πάνω στο κορμί μου. Πολλοί πλούτισαν, γράφοντας για έμενα. Εγώ πτώχευσα”, σημείωσε χαρακτηριστικά.
“Η ζωή μου σήμερα είναι πολύ ήρεμη και δεν έχω κάποια σχέση. Είναι λογικό μετά από μία πολύ έντονη ζωή, να νιώθεις μοναξιά. Το διαχειρίζομαι. Δεν μου “έκατσε” το να γίνω μητέρα. Από την στιγμή που έφυγε ο Ανδρέας δεν είχε και νόημα μετά”, συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου για τον Στέφανο Κασσελάκη, τόνισε πως, “μου φαίνεται συμπαθής. Η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από φθαρμένα πρόσωπα. Θα τον συμβούλευα να μελετήσει τη σκηνική παρουσία του Ανδρέα και την εξωτερική του πολιτική”.
“Το “νεύμα” μου από το αεροπλάνο στον Ανδρέα δεν θύμισε σε τίποτα την βράδια της νίκης του Κασσελάκη”, ανέφερε κλείνοντας.