Η χρήση της πιπίλας έχει συσχετιστεί με καθυστερήσεις στην ομιλία. Είναι, όμως, πραγματικά ένοχη;
Ο Κωνσταντίνος Ι. Νταλούκας, Παιδίατρος και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων δίνει τις απαραίτητες διευκρινίσεις
Η χρήση της πιπίλας έχει συσχετιστεί με καθυστερήσεις στην ομιλία, ιδιαίτερα εάν γίνεται παρατεταμένη χρήση μετά την ηλικία των 12 μηνών.
Η συχνή χρήση της μπορεί να περιορίσει τον χρόνο που το παιδί εξασκεί την παραγωγή φωνημάτων και τη λεκτική επικοινωνία, καθώς η πιπίλα περιορίζει τις ευκαιρίες για προσπάθειες ομιλίας και μιμητισμού.
Παρ’ όλα αυτά, η επίδραση της πιπίλας στην ανάπτυξη της ομιλίας δεν είναι πάντα καθοριστική. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη γλωσσική ανάπτυξη είναι πολυδιάστατοι και περιλαμβάνουν την οικογενειακή επικοινωνία, την ποιότητα της γλωσσικής διέγερσης, και άλλους αναπτυξιακούς παράγοντες.
Η καθυστέρηση στην ομιλία μπορεί να είναι αποτέλεσμα και άλλων αιτιών, όπως κληρονομικοί παράγοντες, διαταραχές στην ακοή, ή νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
Επομένως, είναι σημαντικό να αποθαρρύνεται η χρήση της πιπίλας μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ώστε να ενθαρρύνουμε το παιδί να επικοινωνεί λεκτικά.
Αν παρατηρηθούν ενδείξεις καθυστέρησης στην ομιλία, συνιστάται αξιολόγηση από παιδίατρο ή λογοθεραπευτή, για να προσδιοριστούν τα αίτια και να προγραμματιστεί η κατάλληλη παρέμβαση.