Όλα τα παιδάκια έχουν μερικές φοβίες. Ειδικά, τα νήπια, στα οποία η φαντάζει αρχίζει να καλπάζει, αλλά δεν έχουν προλάβει να γνωρίσουν καλά τον κόσμο, με αποτέλεσμα να δημιουργούν φοβίες, άλλες ρεαλιστικές και άλλες ουτοπικές.
Σε κάθε περίπτωση, εσύ καλείσαι να το ηρεμήσεις και να το καθησυχάσεις. Με τα λόγια και τις πράξεις σου. Εμείς, σήμερα, θα εστιάσουμε στο πρώτο και πιο συγκεκριμένα στις 5 εκείνες φράσεις που δεν πρέπει να πεις σε ένα παιδί που φοβάται…
Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι!
Προσπαθείς να το ηρεμήσεις, όμως, με τη φράση αυτή κάτι άλλο καταφέρνεις. Στην πραγματικότητα, έμμεσα αναιρείς το λόγο που το παιδί σου φοβάται και δρας σαν να μην υπάρχει, κάτι που πιθανόν να θυμώσει το μικρό σου, μιας και στο μυαλό του περνάει ως “αμφισβήτηση”. Αντί αυτής της φράσης, προσπάθησε να εκφράσεις την συγκατάβαση σου και στη συνέχεια να το αφήσεις να σου εξηγήσει τι είναι αυτό που το φοβίζει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Πεντανόστιμα χειμωνιάτικα μάφιν με μήλο και κανέλα
- Πέντε δημιουργικοί τρόποι για να κάνετε τα παιδιά σας να φάνε λαχανικά
- Μην ξαναπετάξεις τα κουκούτσια απ’ τα λεμόνια- Δες πώς μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις
- Αυτά είναι τα 3 πιο αχάριστα ζώδια
- Αμυγδαλέλαιο: 5 λόγοι για να το εντάξεις στη καθημερινή σου περιποίηση
Θα περάσει
Μπορεί να μην είναι εμφανές από την αρχή, όμως, το παιδάκι σου βαθιά μέσα του γνωρίζει ότι κάποια στιγμή ο φόβος θα περάσει. Το παιδί σας, όμως, τη στιγμή που κυριεύεται από τη φοβία του, δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε αυτό το τρυφερό κάλεσμα. Δεν θέλει να ακούσει κάποιον. Θέλει κάποιον που να το καταλάβει και όχι κάποιον που απλά του δίνει περισσότερο χρόνο.
Μην είσαι φοβιτσιάρης
Και κάπως έτσι μία αρκετά συνηθισμένη φράση μπορεί να πλήξει τον εγωισμό του παιδιού σου και να το κάνει να αισθανθεί ακόμα πιο άσχημα. Εκτός από τη συγκεκριμένη φράση, καλό είναι να αποφύγεις και οποιαδήποτε άλλη εμπεριέχει χαρακτηρισμούς ή επίθετα, αφού στόχος σου είναι να βοηθήσεις το μικρό σου και όχι να το κάνεις να νιώσει αμήχανα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί φοβάσαι
Ναι, για σένα μερικές φοβίες είναι αστείες. Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για ένα μικρό παιδί. Θέλω πριν ετοιμαστείς να πεις την παραπάνω ατάκα να θυμηθείς τα δικά σου παιδικά χρόνια. Παρουσιάζοντας το φόβο του παιδιού σου ως κάτι παράλογο, ενισχύεις τη σύγχυση και το φόβο του. Δοκίμασε να επιστρατευτείς τις δικές σου αναμνήσεις και να το ηρεμήσεις χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον εαυτό σου. Ουφ!
Θα σου εξηγήσω γιατί δεν πρέπει να φοβάσαι
Μην μου πεις ότι θα χρωματίσεις και τη φωνή σου με μία εσάνς απορίας και διδαχής. Η πρόθεση σου είναι να του αναλύσεις με λόγια και επιχειρήματα ότι οι φόβοι του δεν ισχύουν. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, δεν το βοηθάς και – φυσικά – δεν τα καταφέρνεις. Γίνε λίγο πιο επιεικής με το μικρό σου και φόβος είναι θα περάσει!