Αν είστε γονείς ενός παιδιού σε ηλικία 2,3 ακόμα και 4 ετών σίγουρα θα αναρωτιέστε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να «κόψει» την πιπίλα και πώς θα αντιμετωπίσετε τα κλάματα και το άγχος που έρχεται μετά.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα μωρά έχουν μία φυσική τάση στο πιπίλισμα, τόσο για να τραφούν από το στήθος της μαμάς ή το μπιμπερό όσο και γιατί τα κάνει να αισθάνονται πιο ήρεμα και ασφαλή. Πολλοί γονείς δίνουν στα παιδιά τους πιπίλα για να ηρεμούν ανάμεσα στα ταΐσματα και καταλήγουν συχνά να ανακαλύπτουν στην ηλικία των 3 ή 4 ότι δεν μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους να ξεκόψουν από αυτή τη συνήθεια.
Διαβάστε τις παρακάτω συμβουλές για να είστε προετοιμασμένοι να του προσφέρετε μία όσο το δυνατόν ομαλότερη μετάβαση όταν θεωρήσετε ότι έχει έρθει ο καιρός να αποχωριστεί την πιπίλα του (ή και το δάχτυλό του).
Οι πιπίλες δεν επηρεάζουν σημαντικά τα δόντια των παιδιών πριν την ηλικία των δύο.
Μετά τα 2 χρόνια μπορεί να ωθήσουν τα πάνω ή κάτω μπροστινά δόντια του παιδιού να πάρουν μία ελαφριά κλίση. Τα πιο σοβαρά προβλήματα αρχίζουν όταν το παιδί αρχίσει να βγάζει τα μόνιμα δόντια του.
Η αρνητική ψυχολογία συνήθως δεν έχει αποτέλεσμα σε αυτό τον τομέα.
Αντί να προσπαθήστε να κάνετε το παιδί να ντραπεί ή να το μαλώσετε που χρησιμοποιεί ακόμα πιπίλα ή πιπιλάει το δάχτυλό του ως υποκατάστατο προσπαθήστε να το ενθαρρύνετε να γίνει «μεγάλο» κορίτσι ή αγόρι και δώστε του κίνητρα για να το κάνει.
Κάντε το σταδιακά.
Για αρχή συμφωνήστε με το παιδί ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιεί την πιπίλα ή το δάχτυλό του όταν είστε έξω. Όταν το παιδί νιώθει άνετα να το κάνει προχωρήστε στο να περιορίσετε τη χρήση τους μόνο στον ύπνο. Το τελικό στάδιο είναι φυσικά και το πιο δύσκολο και είναι η οριστική εγκατάλειψη της πιπίλας. Υπομονή!
Αν έχει παραπάνω από μία πιπίλα, σταματήστε να αγοράζετε καινούριες.
Σύντομα θα μείνει μόνο με μία, η οποία κάποια στιγμή θα χαλάσει (μπορείτε να δοκιμάσετε να την τρυπήσετε εσείς για να επιταχύνετε τη διαδικασία ή να βοηθήσετε να «χαθεί»). Όταν διαλυθεί και η τελευταία πιπίλα ίσως είναι πιο εύκολο για το παιδί να δεχτεί τη νέα πραγματικότητα από το να το κάνετε να «παραδώσει» μία ολοκαίνουρια πιπίλα.
Το πιπίλισμα του δάχτυλου θα είναι πιο δύσκολο να σταματήσει.
Πολλοί γονείς έκοψαν με επιτυχία τη συνήθεια αυτή των παιδιών τους βάζοντας κάτι μη τοξικό αλλά άσχημο στη γεύση στα δάχτυλα των παιδιών τους. Εξάλλου, πολλές φορές τα παιδιά χρησιμοποιούν ασυναίσθητα το δάχτυλό τους για πιπίλα και η άσχημη γεύση τα βοηθά να συνειδητοποιήσουν τι κάνουν και να το σταματήσουν.
Χαρίστε τις πιπίλες στη «νεράιδα της πιπίλας».
Όπως στο εξωτερικό έχουν τη νεράιδα των δοντιών, που παίρνει τα δοντάκια των παιδιών και τους αφήνει ένα νόμισμα, μπορείτε να συμφωνήσετε με το παιδί σας να τις δώσει στη νεράιδα της πιπίλας. Αφήστε τις δίπλα στο κρεβάτι του και το πρωί η «νεράιδα» θα του έχει αφήσει σε αντάλλαγμα ένα μικρό δώρο!
Σε κάθε περίπτωση μην αγχώνεστε.
Τα περισσότερα παιδιά εγκαταλείπουν την πιπίλα και το υποκατάστατο του δαχτύλου όταν δουν άλλους συνομηλίκους τους να μην τα χρησιμοποιούν ή απλά πιάσουν τόπο οι προσπάθειές σας!