Η Ναταλία Γερμανού σε συνέντευξή της παραδέχτηκε ότι γύρω στα 50 πέρασε μία μικρή κρίση ηλικίας.
Διάβασα μια πρόσφατη συνέντευξη της Τζένιφερ Άνιστον που έλεγε ότι πλέον νιώθει καλύτερα στα 53 της από ό,τι στα 30 και τα 40.
Δεν ξέρω αν θα έλεγα με σιγουριά ότι σήμερα «νιώθω καλύτερα από ποτέ». Εκεί γύρω στα 30 και κάτι σίγουρα δεν ήμουν πολύ καλά γιατί περνούσα κρίσεις πανικού και αγοραφοβία.
Τι τις είχε πυροδοτήσει;
Κυρίως ο θάνατος του Φρέντυ. Σίγουρα αυτό κράτησε μέχρι τα 38-39. Τη δεκαετία των 40 την πέρασα λουκούμι. Μετά έγινε μια κοιλίτσα…
Πέρασες κρίση όταν έκλεισες τα 50;
Εκεί λίγο την άκουσα. Μόλις πάτησα τα 50, ένιωσα λίγο περίεργα. Όχι με τον χρόνο που περνάει, αλλά επειδή αισθανόμουν ότι με πρόδωσε το σώμα μου. Ένιωθα ότι γινόταν ένα πάρτι ορμονών που δεν μπορούσα να το ακολουθήσω. Μετά τα πράγματα άρχισαν να έρχονται στα ίσια τους. Αυτό που μπορώ πλέον να σου πω είναι ότι και το σώμα και η ψυχή μας θέλουν φροντίδα. Δεν μπορούμε να τα αφήνουμε στην τύχη τους. Με φροντίζω για να είμαι καλά. Και τη διατροφή μου και τη γυμναστική μου και το μυαλό μου. Φροντίζω να μην κάνω παρέα με ανθρώπους που μου χαλάνε τη διάθεση. Θα μου πεις «ναι, αλλά έχεις την πολυτέλεια». Δουλεύω όμως ασταμάτητα από 17 χρόνων για να έχω σήμερα την πολυτέλεια να συνεργάζομαι και να κάνω παρέα με αυτούς που θέλω. Να μπορώ να πω ότι μία ή δύο μέρες θα ξεκουραστώ, ότι θα κλείσω για μία ώρα τα μάτια μου και δεν θα σκέφτομαι τίποτα. Να βγω από την πρίζα, να κάνω γιόγκα, να κάνω pilates. Να αποφορτίζομαι για να νιώθω κι εγώ καλά. Χτυπάω ξύλο γιατί ευλογήθηκα από ένα καλό DNA και από τους γονείς μου και τους παππούδες μου.
Χαίρομαι για αυτό που λες γιατί έχεις παραδεχτεί πως στο παρελθόν καταπόνησες τον εαυτό σου.
Έχω κάνει πολλά ξενύχτια ως DJ, έχω περάσει χρόνια χωρίς καθόλου γυμναστική, και junk food έχω φάει και κακές δίαιτες έχω κάνει. Όταν όμως πάτησα τα 50, είπα «τώρα δεν σε παίρνει άλλο, θα σοβαρευτείς». Το πιο σημαντικό όμως που θα έλεγα σε κάποιον είναι «μακριά από τοξικότητες». Ό,τι κι αν είναι αυτές, διώξτε τες μακριά.
Το καλό πλέον είναι ότι έχουν καταρριφθεί πολλά ταμπού. Πριν από δέκα χρόνια δεν μιλούσε καμία γυναίκα για εμμηνόπαυση, ήταν μια απαγορευμένη λέξη.
Σίγουρα όλες οι γυναίκες το περνάνε, απλά το βιώνουν με διαφορετικό τρόπο. Όσο η κοινωνία εξελίσσεται, τα στερεότυπα πρέπει να σπάνε, να ανοίγουμε τα μάτια μας, τα μυαλά μας. Δεν βλέπεις πια ότι στην τηλεόραση δεν γελάμε με αστεία με τα οποία ξεκαρδιζόμασταν πριν από λίγα χρόνια.
Θυμήθηκα τώρα την ενόχλησή σου για το άκομψο αστείο του Ρένου Χαραλαμπίδη στην Τζένη Μελιτά.
Μετά βέβαια το ξανασκέφτηκα γιατί και εκείνος είπε «θα καταργήσουμε τώρα και την ελευθερία του λόγου;». Δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Η ελευθερία του λόγου είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν θέλω όμως να γελάσω με κάτι που δεν μου φαίνεται αστείο γιατί και αυτό ανήκει στο πλαίσιο της δικής μου ελευθερίας. Να το κάνει το αστείο του, αλλά και η Τζένη να μπορεί να του πει ότι αυτό που είπε ήταν σεξιστικό και με τη σειρά του να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Να γίνει διάλογος.
Πηγή: ΟΚ